δρεπανοκυτταρική αναιμία

Γενετική διαταραχή που εμφανίζεται συνήθως σε άτομα της μαύρης φυλής, κατά την οποία η δομή της αιμοσφαιρίνης στα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι ανώμαλη, έτσι ώστε να προκαλείται η απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων από τα παραμορφωμένα ερυθρά αιμοσφαίρια. Χαρακτηρίζεται από χρόνια αναιμία, επεισόδια έντονου πόνου στις αρθρώσεις και πυρετό. Παρότι δεν είναι πλέον πάντα μοιραία κατά την παιδική ηλικία, προκαλεί ακόμη σοβαρά ιατρικά προβλήματα. Αν το υπεύθυνο γονίδιο κληρονομείται μόνο από τον έναν γονέα, το μεγαλύτερο ποσοστό αιμοσφαιρίνης στα ερυθρά είναι φυσιολογικό και το άτομο είναι φορέας του στίγματος της δ.α., κατάσταση που προκαλεί μικρά προβλήματα υγείας. Το στίγμα φαίνεται ότι παρέχει κάποια προστασία κατά της δρεπανοειδούς ελονοσίας. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι για τον λόγο αυτό, το μεταλλαγμένο γονίδιο του δρεπανοκυττάρου είναι συνηθισμένο σε τμήματα της Αφρικής όπου υπάρχει ελονοσία.